© 2017 - 2018 -T. Gamelkoorn Arnhem

In de prille jaren zestig raakte ik, als menig jongen uit die tijd met als ideaal het ooit tot muzikant te mogen schoppen, geïnspireerd door de gitaarmuziek van The Shadows. Hieraan voorafgegaan maakte ik al deel uit van een muzikaal gezelschap als accordeonist, maar vanaf het moment geraakt te zijn door het Shadows-geluid, nam ik de gitaar ter hand. Sixty Four werd in 1964 opgericht als een vriendenbandje dat oefende in een schuur.

In de roerige sixties maakte ik deel uit van diverse beatbands waaraan in Arnhem bepaald geen te kort was. In alle bands vervulde ik de rol van gitarist. Deze bands waren The Jumping Sparrows, Rob Dallas & The Spirits, Crabs, Blues ’66, Just We, Palace, Liberty en Groep Arnhem.

Het professionele werk ving aan in 1972 toen ik onder mijn pseudoniem Hank The Knife als bassist bij Long Tall Ernie & The Shakers werd aangetrokken, waarbij we in onvervalste rock ‘n’ roll act de internationale podia én hitlijsten betraden. Aan het einde van 1973 wilde ik meer eigen ideeën de vrije loop kunnen laten, ook in mijn hoedanigheid van componist, waarvoor in deze band nagenoeg geen ruimte bleek te zijn. Verder dan B-kantjes op singles kwamen mijn composities niet.

Ik formeerde de band Darling en vervolgens is het 1975 wanneer ik, mede geïnspireerd door het geluid op de zessnarige basgitaar van Jet Harris, Hank The Knife & The Jets opricht. Al gauw werden “Guitar King” en “Stan The Gunman” internationale tophits, waarna meer hit-successen volgden. Het in rock ‘n’ roll unieke geluid van voornoemde ‘six-bass’ en eigen nummers, welke ik voornamelijk in samenwerking met Pierre Beek schreef, bleken de sleutel tot succes.

In 1977 werd ik, vanwege een burn-out, gedwongen de band tijdelijk op te heffen. Anno 1980 keerde ik terug als Hank The Knife & The Crazy Cats. Een damestrio zorgde voor de vocale ondersteuning. Deze band scoorde opnieuw een Top 10 hit met een instrumentale six-bass medley “Crazy Guitar” genaamd. Dit nummer is gebaseerd op Shadows-composities. Ook is er met deze band een elpee gemaakt.

Het typerende Shadows-gitaargeluid heeft mij altijd getrokken en ook in Hank The Knife & The Jets, alsmede in de later geformeerde coverband The Silver Cadillacs, zijn Shadows-klassiekers veelvuldig op de playlist voor blijven komen. In die stijl componeerde ik “Six Bass Man” onder welke titel ik in 2011 een soloalbum uitbracht en ook op de opvolger “Take Six!” zijn Shadows-invloeden hoorbaar.

De band The Silver Cadillacs is altijd blijven bestaan. Aan deze band beleven alle leden veel plezier, in het bijzonder als wij tijdens optredens merken dat wij het publiek kunnen bekoren met het ten gehore brengen van Shadows-nummers. Hiermee brengen wij een eerbetoon aan deze legendarische formatie wier gitaarjuwelen nimmer in de vergetelheid mogen geraken.